Destruction Day

Na bijna een week van verdwalen, was het einde in zicht. En aangezien al het papier toch naar beneden moest, werd mijn doolhof een waar speeltuin: tijdens de Destruction Days mocht je het papier scheuren, verkreukelen, erdoorheen rennen, wat je maar kon bedenken. En dat hebben mensen zeker gedaan: na een paar uur leek het doolhof al meer op een grot dan op een doolhof. Ik heb zelden met zoveel plezier iets kapot zien gaan!

Vuur

En toen was er geen doolhof meer. Alleen een berg aan papier op de grond en wat achtergebleven stroken aan de kabels. Dus was het tijd voor de volgende fase van vernietiging: het verbranden. Ik nam al het papier mee naar een veld, waar we eerst op de stroken gingen tekenen en schrijven wat we mee wilde nemen naar het komende jaar. Daarna legden we de vellen in een soort van doolhof patroon, om ze vervolgens te besprenkelen met olie en, jawel, in de fik te steken!